Een toelichting over mijn inzending voor toevoeging van gebouwen aan de lijst.

Dit jaar ben ik vijftig jaar bezig als architect in Friesland en in de rest van Nederland. Sinds mei 1974 heb ik een groot aantal gebouwen mogen ontwerpen, die vervolgens gebouwd zijn en helaas zijn ook al een paar weer gesloopt en de gebruiksfunctie gewijzigd. Uitbreidingen en verbouw heeft ook bij een paar gebouwen plaatsgevonden. De categorie van gebouwen is van particuliere woningbouw, seriematige woningbouw voor huur en koop, winkels, kantoren, scholen, sportaccommodaties als drafbanen, sporthallen en zwembaden. Stedenbouwkundige plannen en restauratie behoren ook tot mijn activiteiten.

Zo is ook de uitbreiding en restauratie van het provinciehuis in Leeuwarden van begin jaren tachtig gesloopt. Ook staan op de nominatie voor sloop het zwembad de Welle te Drachten, het mbo college Friese Poort (Firda) te Drachten en het (voormalig en nu leegstaande) gemeentehuis te Ijlst. Op zich jammer, maar misschien noodzakelijk? 

Daarom is het belangrijk dat er nu aan iedereen wordt gevraagd tips te geven voor het behoud van Friese gebouwen om op de lijst te zetten van jong erfgoed. Mijn projecten worden niet voorgedragen voor eigen eer en glorie, maar om eventueel een bijdrage te leveren aan een mogelijk behoud.

Het MBO college Friese Poort (Firda) is door het architectenbureau WAA/architect Dick Meulenbelt meerdere keren verbouwd en uitgebreid. De meest ingrijpende verbouw en uitbreiding vond plaats in 1993. Recent is in publicaties weergegeven dat er plannen zijn voor sloop en nieuwbouw. Het zou jammer zijn dat de bijzondere stijl van de oorspronkelijke bouw, zo kenmerkend voor die tijd zou verdwijnen. Het verdient een kans om te blijven en net zo waardevol voor Drachten te worden als de "oude HBS" aan de Torenstraat.

Een toelichting over mijn inzending voor toevoeging van gebouwen aan de lijst.

Dit jaar ben ik vijftig jaar bezig als architect in Friesland en in de rest van Nederland. Sinds mei 1974 heb ik een groot aantal gebouwen mogen ontwerpen, die vervolgens gebouwd zijn en helaas zijn ook al een paar weer gesloopt en de gebruiksfunctie gewijzigd. Uitbreidingen en verbouw heeft ook bij een paar gebouwen plaatsgevonden. De categorie van gebouwen is van particuliere woningbouw, seriematige woningbouw voor huur en koop, winkels, kantoren, scholen, sportaccommodaties als drafbanen, sporthallen en zwembaden. Stedenbouwkundige plannen en restauratie behoren ook tot mijn activiteiten.

Zo is ook de uitbreiding en restauratie van het provinciehuis in Leeuwarden van begin jaren tachtig gesloopt. Ook staan op de nominatie voor sloop het zwembad de Welle te Drachten, het mbo college Friese Poort (Firda) te Drachten en het (voormalig en nu leegstaande) gemeentehuis te Ijlst. Op zich jammer, maar misschien noodzakelijk? 

Daarom is het belangrijk dat er nu aan iedereen wordt gevraagd tips te geven voor het behoud van Friese gebouwen om op de lijst te zetten van jong erfgoed. Mijn projecten worden niet voorgedragen voor eigen eer en glorie, maar om een eventueel een bijdrage te leveren aan een mogelijk behoud.

Het museum is gebouwd in het centrum van Workum waar zich een groot aantal rijksmonumenten bevinden. Een museum vraagt om een gesloten ruimte en dat is feitelijk tegenstijdig aan wat wordt gevraagd aan de kant van de straat. Architect Wouda, van de Schaaf heeft dit dilemma opgelost door het museum op te delen in drie klassieke bouwdelen, die zich voegen in de omgeving. Het is gebouwd in 1992

Architect: Wouda, Van der Schaaf

Opvallend kantoorgebouw langs de A7 uit 1999. Architect: Van der Breggen

In 1976 was de wijk Camminghaburen in aanleg en meerdere architecten werkten met elkaar in een ontwerpteam voor diverse locaties in de nieuwe wijk. Voor opdrachtgever Beter Wonen kreeg het architectenbureau Van Manen & Zwart/architect Dick Meulenbelt in Drachten de opdracht voor het ontwerpen van 133 sociale huurwoningen. De eentonige woningbouw van na de oorlog kreeg een geweldige wending in de architectuurstijl. Geen rechte rijen en gelijkvormigheid, maar veel beweging in hoog en laag. Zo ook deze woningen. De rijenbouw werd een aanschakeling van meerdere woningtypen. Daarom een te behouden stijl, zo kenmerkend voor die tijd.

Vanaf de jaren ’60 is de vraag naar recreatie (zowel dag als verblijfsrecreatie) enorm toegenomen. Dit heeft geleid tot de ontwikkeling van recreatiewoningen aan het water, met name in het Merengebied. De Brekkense Wiel is een bijzonder project dat nu een mengvorm is van recreatiewoningen en permanent bewoonde woningen. Architect: niet bekend

Het Europaplein is gebouwd voor én na 1965. Het is de enige echte toegangspoort van Leeuwarden. In de jaren '50 ontworpen om auto's te verwelkomen en te leiden naar alle windrichtingen. In de jaren '10 van deze eeuw herontwikkeld om auto's zo snel mogelijk naar de haak buiten de stad te krijgen of richting de rondweg. Het Europaplein is het toonbeeld van de sobere wederopbouw van na de tweede wereldoorlog. Maar het Europaplein is ook een voorbeeld van modern verkeersmanagement. Hoe zorgen we ervoor dat we zo min mogelijk last hebben van auto's en hoe geven we fietsers en voetgangers zo veel mogelijk en zo veilig mogelijk de ruimte. Het Europaplein is hiermee een tijdloos monument. De foto is van Funda.

Sgrafitto is een techniek waarbij in verschillende gekleurde pleisterlagen wordt gekrast. Het totaal krijgt hiermee een grafisch uiterlijk. Dit kunstwerk is van Jentsje Popma en is aangebracht op een bedrijfsgebouw van een energiebedrijf. Deze techniek werd met name in de jaren ’60 en ’70 gebruikt. Dit kunstwerk dateert uit 1970

Kunstenaar: Jentsje Popma

Het is een voorbeeld van stadvernieuwing uit de jaren ’70 en is ontworpen door A. Bonnema. Het is een mix van wonen en werken. Het gebouw dateert uit 1975 en voegt zich naadloos in het bestaande stedelijke patroon.

Architect: Bonnema