Een nieuwe wijk nabij Drachten, met voor alle woningen een eigen aanleg mogelijkheid voor boten en ontsluiting naar het open water. Een uniek gegeven was de architect gebonden kavelverkoop. Hiermee werd beoogd een architectonisch samenspel te realiseren tussen de verschillende woningen en toch elke opdrachtgver het huis te geven dat gewenst werd. Meulenbelt.Weerstra.Architecten heeft alle woningen aan de ronde hoofdontsluitingsweg ontworpen in de voorgeschreven kubistische bouwstijl en de kleur wit. Dit heeft geresulteerd een een unieke straatwand met een grote samenhang en hoge kwaliteit.

In de jaren ’60 en ’70 zijn mede door de enorme toename van leerlingen in het voortgezet onderwijs nieuwe onderwijsgebouwen ontstaan. Dit gebouw van A. Bonnema dateert uit 1985. Het enorme complex is opgebouwd uit kleine eenheden en biedt huisvesting aan een groot aantal onderwijsvormen. Inmiddels is het omgeven door een nieuwer beeldbepalend gebouw op “poten”, maar de Bouhof is nog steeds zichtbaar. Architect: Bonnema

Het entreegebouw van het voormalig Fries Museum verbindt enkele gebouwen op een uitzonderlijke manier. De aanpassing is echter meer dan de entree. Het omhelst ook het creëren van additionele ruimten die deels onder het straatniveau liggen. Het is een eigentijdse invulling die zich aanpast aan de omliggende gebouwen.

Architect: G. Daan uit 1995.

Eind jaren ’60 nam het telecommunicatieverkeer enorm toe. Om dit toenemende verkeer af te wikkelen werden torens gebouwd voor telefonie en TV. Ze moesten in verbinding staan met de andere torens in het land. Het waren hoge torens omdat er geen andere gebouwen in de weg mochten staan. Spannenburg werd in 1972 gebouwd en is met 118 meter nog steeds de hoogste toren in Fryslân.

Herman Wesselink verteld hier zijn verhaal over de TV Toren

Architect: A. Auer van de Rijksgebouwendienst.

Deze boerderij is gebouwd in 1997. Kenmerk hiervan is de grote ligboxstal voor de toename van het aantal koeien. in het boerenbedrijf. Het ontwerp is gebaseerd op de traditionele kop-hals-romp structuur, maar met een moderne invulling. Het ontwerp is van architectenbureau J. de Jong.

Architect: Jelle de Jong

Een bijzonder woonhuis, gebouwd in 'organische stijl', staat in Nes, de 'waterwoonwijk' bij Akkrum. Het huis is ontworpen door het Architectenbureau Alberts en Van Huut, o.a. bekend van het Gasuniegebouw in Groningen. Het huis is gebouwd in 1999, het jaar dat architect Ton Alberts overleed. Het bureau is onder leiding van Van Huut nog tot 1 januari 2024 door gegaan en heeft in deze periode nog het tussen 2010-2012 gebouwde Theater Sneek ontworpen. 

Het Schalsumerplan is ontworpen door architect J.J.M. Vegter die ook Rijksbouwmeester is geweest. Het plan is gerealiseerd tussen 1975 en 1990 en kenmerkt zich door een recht stratenpatroon, een lage dichtheid met veel twee onder één kap woningen.

Architect: Burggraaf

Het Europaplein is gebouwd voor én na 1965. Het is de enige echte toegangspoort van Leeuwarden. In de jaren '50 ontworpen om auto's te verwelkomen en te leiden naar alle windrichtingen. In de jaren '10 van deze eeuw herontwikkeld om auto's zo snel mogelijk naar de haak buiten de stad te krijgen of richting de rondweg. Het Europaplein is het toonbeeld van de sobere wederopbouw van na de tweede wereldoorlog. Maar het Europaplein is ook een voorbeeld van modern verkeersmanagement. Hoe zorgen we ervoor dat we zo min mogelijk last hebben van auto's en hoe geven we fietsers en voetgangers zo veel mogelijk en zo veilig mogelijk de ruimte. Het Europaplein is hiermee een tijdloos monument. De foto is van Funda.

Het MBO college Friese Poort (Firda) is door het architectenbureau WAA/architect Dick Meulenbelt meerdere keren verbouwd en uitgebreid. De meest ingrijpende verbouw en uitbreiding vond plaats in 1993. Recent is in publicaties weergegeven dat er plannen zijn voor sloop en nieuwbouw. Het zou jammer zijn dat de bijzondere stijl van de oorspronkelijke bouw, zo kenmerkend voor die tijd zou verdwijnen. Het verdient een kans om te blijven en net zo waardevol voor Drachten te worden als de "oude HBS" aan de Torenstraat.

Vanaf de jaren ’60 is de vraag naar recreatie (zowel dag als verblijfsrecreatie) enorm toegenomen. Dit heeft geleid tot de ontwikkeling van recreatiewoningen aan het water, met name in het Merengebied. De Brekkense Wiel is een bijzonder project dat nu een mengvorm is van recreatiewoningen en permanent bewoonde woningen. Architect: niet bekend