Deze uitkijktoren is ontworpen door D. de Haan en heeft een vorm waaraan de naam is ontleend. De toren is een stalen constructie die bekleed is met Larikshout dat volledig vergrijst over tijd. Het wordt één met de bosrand waar het is gesitueerd. Het is gerealiseerd in 1990.

Architect: D.A. de Haan

De voormalige kleuterschool in Garyp, van architect Sytze de Jong uit Paterswolde, is in 1993 / 1994 verbouwd en uitgebreid tot drie ruime gelijkvloerse woningen door architect Gunnar Daan. Daarbij is de oorspronkelijke zeshoekige vorm gehandhaafd. Ook nog origineel vanuit de kleuterschool van destijds, zijn de zeshoekige dakkoepels met licht trapezium gevormde raampjes. 

Na de verwoestende brand in 1990 toen de Wibra verloren ging is in 1991 gedurfde nieuwbouw gepleegd. Het ontwerp wijkt qua vorm, materiaalgebruik en kleur sterk af van de omringende panden. De breedte en hoogte passen hier wel goed, waardoor het toch goed past binnen deze historische winkelstraat.

Eind jaren ’60 nam het telecommunicatieverkeer enorm toe. Om dit toenemende verkeer af te wikkelen werden torens gebouwd voor telefonie en TV. Ze moesten in verbinding staan met de andere torens in het land. Het waren hoge torens omdat er geen andere gebouwen in de weg mochten staan. Spannenburg werd in 1972 gebouwd en is met 118 meter nog steeds de hoogste toren in Fryslân.

Herman Wesselink verteld hier zijn verhaal over de TV Toren

Architect: A. Auer van de Rijksgebouwendienst.

Jan Frearks van der Bij was eind jaren 50 en jaren 60 actief als monumentaal kunstenaar.

Hij maakte destijds muurschilderingen of mozaïken in keramiek, baksteen of glas, vooral 

voor christelijke scholen. Daarvan is helaas, door sloop van het gebouw waarop het was

aangebracht, of door weersinvloeden, slechts een beperkt aantal bewaard gebleven.

Dit mozaïek is in 1966 aangebracht op een zijmuur van het schoolgebouw aan de J.H. Knoop-

straat 3 in Leeuwarden  (waarin gevestigd Klein Mariënburg).

Het verkeert nog in goede staat en is erg de moeite waard om voor de toekomst bewaard te blijven

In 1988 is door architectenbureau WAA (toen Anne van der Meer) door architect Dick Meulenbelt  in opdracht van de heer Brouwer, van schildersbedrijf Brouwer, een kleurrijke woning ontworpen met een knipoog naaar de kleuren van De Stijl. De opdrachtgever wilde bewust sprekende kleuren om daarmee zijn vak "zichbaar" te maken met zijn woning. Zowel buiten als binnen zijn de kleuren zichtbaar. De woning is gelegen aan een "eigen weg" Wijnma's Reed, een zijweg van de Stationsweg. Van het ontwerp is de oorspronkelijke presentatie tekening bijgevoegd. 

Een toelichting over mijn inzending voor toevoeging van gebouwen aan de lijst.

Dit jaar ben ik vijftig jaar bezig als architect in Friesland en in de rest van Nederland. Sinds mei 1974 heb ik een groot aantal gebouwen mogen ontwerpen, die vervolgens gebouwd zijn en helaas zijn ook al een paar weer gesloopt en de gebruiksfunctie gewijzigd. Uitbreidingen en verbouw heeft ook bij een paar gebouwen plaatsgevonden. De categorie van gebouwen is van particuliere woningbouw, seriematige woningbouw voor huur en koop, winkels, kantoren, scholen, sportaccommodaties als drafbanen, sporthallen en zwembaden. Stedenbouwkundige plannen en restauratie behoren ook tot mijn activiteiten.

Zo is ook de uitbreiding en restauratie van het provinciehuis in Leeuwarden van begin jaren tachtig gesloopt. Ook staan op de nominatie voor sloop het zwembad de Welle te Drachten, het mbo college Friese Poort (Firda) te Drachten en het (voormalig en nu leegstaande) gemeentehuis te Ijlst. Op zich jammer, maar misschien noodzakelijk? 

Daarom is het belangrijk dat er nu aan iedereen wordt gevraagd tips te geven voor het behoud van Friese gebouwen om op de lijst te zetten van jong erfgoed. Mijn projecten worden niet voorgedragen voor eigen eer en glorie, maar om een eventueel een bijdrage te leveren aan een mogelijk behoud.

Al in het structuurplan van 1957 werd een “monumentale poort” bij de oostelijke invalsweg van Drachten voorzien. De Tjaarda flats, drie in totaal, werden gebouwd in 1972 naar het ontwerp van De Broek en Bakema en vormen de eerste aanblik van Drachten vanuit het oosten. Architect: Van de Broek & Bakema

Een toelichting over mijn inzending voor toevoeging van gebouwen aan de lijst.

Dit jaar ben ik vijftig jaar bezig als architect in Friesland en in de rest van Nederland. Sinds mei 1974 heb ik een groot aantal gebouwen mogen ontwerpen, die vervolgens gebouwd zijn en helaas zijn ook al een paar weer gesloopt en de gebruiksfunctie gewijzigd. Uitbreidingen en verbouw heeft ook bij een paar gebouwen plaatsgevonden. De categorie van gebouwen is van particuliere woningbouw, seriematige woningbouw voor huur en koop, winkels, kantoren, scholen, sportaccommodaties als drafbanen, sporthallen en zwembaden. Stedenbouwkundige plannen en restauratie behoren ook tot mijn activiteiten.

Zo is ook de uitbreiding en restauratie van het provinciehuis in Leeuwarden van begin jaren tachtig gesloopt. Ook staan op de nominatie voor sloop het zwembad de Welle te Drachten, het mbo college Friese Poort (Firda) te Drachten en het (voormalig en nu leegstaande) gemeentehuis te Ijlst. Op zich jammer, maar misschien noodzakelijk? 

Daarom is het belangrijk dat er nu aan iedereen wordt gevraagd tips te geven voor het behoud van Friese gebouwen om op de lijst te zetten van jong erfgoed. Mijn projecten worden niet voorgedragen voor eigen eer en glorie, maar om een eventueel een bijdrage te leveren aan een mogelijk behoud.

Het gebouw van Tresoar aan de Boterhoek 1 te Leeuwarden is een ontwerp van de architect Piet H. Tauber uit 1966. Het staat tussen het open plein van het Oldehoofster Kerkhof en het park De Prinsentuin. Op een later moment is een nieuwe entree gebouwd aan de voorkant, ontworpen door BRT Architecten en is het gebouw verbonden met Boterhoek 3 via een transparante loopbrug.