In de jaren ’50 en ’60 groeiden de steden hard met grootschalige nieuwbouw wijken. Zo ook Leeuwarden. Voorbeelden zijn Heechterp en Bilgaard. Het besef drong door dat deze groeiende stedelijk bevolking behoefte had aan recreatievoorzieningen in de buurt. De Groene Ster is een gecreëerd natuurgebied met een grote diversiteit aan recreatievoorzieningen.

Kerk uit 1962 ontwerp Coen Bekink. Niet alleen exterieur en interieur kerkgebouw zijn bijzonder. De kerk vormt onderdeel strip Roons Katholieke gronden nu nog steeds in gebruik door publieke functies: RK school, Kerk, Museum, Bibliotheek en Reidingpark.

Dit kantoorgebouw is ontworpen door Zanstra, Gmelich, Meiling, de Clerc, Zubli in 1969. Het is een kantoorgebouw en het had destijds een belangrijke functie. Van hieruit werden de ruilverkavelingen in Friesland gecoördineerd. Inmiddels heeft het gebouw een andere bestemming gekregen. Het gebouw is een gemeentelijk monument.

Architect: Zanstra, Gmelich, Meiling, de Clerc, Zubli

De ruilverkavelingen hebben 85% van het Friese landschap op de schop genomen. Het omvatte niet alleen uit de herverdeling van land, maar ook de aanleg van wegen, elektriciteitsvoorzieningen, het verlagen van het waterpeil en de realisatie van nieuwe boerderijen. Deze boerderijen zijn kenmerkend voor de veranderingen die plaatsvonden in die periode. De boerderij werd in 1976 gerealiseerd.

Kijk hier naar het verhaal van het het ontstaan van de boerderij, verteld door de eigenaar Foppe Hemminga

Na de verwoestende brand in 1990 toen de Wibra verloren ging is in 1991 gedurfde nieuwbouw gepleegd. Het ontwerp wijkt qua vorm, materiaalgebruik en kleur sterk af van de omringende panden. De breedte en hoogte passen hier wel goed, waardoor het toch goed past binnen deze historische winkelstraat.

Postkantoren hadden een belangrijke functie in de periode na 1965. Er werden in die periode een groot aantal lokale vestigingen gerealiseerd. Na 2000 verloren ze langzaamaan hun functie, mede door de digitalisering. Dit pand is ontworpen door P. de Vries en gerealiseerd in 1965. Het voegt zich op een prachtige wijze in de bestaande gevelwand, maar onderscheid zich als afzonderlijk gebouw.

Architect: P. de Vries

1970. In de tweede helft van de vorige eeuw waren drive-inwoningen populair en werden ze overal in Nederland gebouwd. Gelukkig is men daar mee opgehouden. Maar ze zijn wel karakteristiek voor die tijd, al werden de eerste drive-inwoningen in 1936 in Amsterdam gebouwd.

Voormalige daklozenopvang, smaakvol herbestemd tot studentenhuisvesting, aan betonnen uitstraling zijn kleurvlakken toegevoegd

Deze uitkijktoren is ontworpen door D. de Haan en heeft een vorm waaraan de naam is ontleend. De toren is een stalen constructie die bekleed is met Larikshout dat volledig vergrijst over tijd. Het wordt één met de bosrand waar het is gesitueerd. Het is gerealiseerd in 1990.

Architect: D.A. de Haan

Vanaf de jaren ’60 is de vraag naar recreatie (zowel dag als verblijfsrecreatie) enorm toegenomen. Dit heeft geleid tot de ontwikkeling van recreatiewoningen aan het water, met name in het Merengebied. De Brekkense Wiel is een bijzonder project dat nu een mengvorm is van recreatiewoningen en permanent bewoonde woningen. Architect: niet bekend