De voormalige kleuterschool in Garyp, van architect Sytze de Jong uit Paterswolde, is in 1993 / 1994 verbouwd en uitgebreid tot drie ruime gelijkvloerse woningen door architect Gunnar Daan. Daarbij is de oorspronkelijke zeshoekige vorm gehandhaafd. Ook nog origineel vanuit de kleuterschool van destijds, zijn de zeshoekige dakkoepels met licht trapezium gevormde raampjes. 

Productielocatie van kartonnen verpakkingen gebouwd in 1982. Een fabrieksgebouw waar destijds aandacht aan is besteed.

In de nabijheid van het Sneekermeer is een recreatiegebied gerealiseerd met woningen aan het water. Sinds de jaren ’60 is het aantal recreatievoorzieningen enorm gegroeid en vormt het een belangrijk onderdeel van de Friese werkgelegenheid. Hierbij zien we steeds meer een verschuiving van kampeerterreinen naar recreatiewoningen.

Sgrafitto is een techniek waarbij in verschillende gekleurde pleisterlagen wordt gekrast. Het totaal krijgt hiermee een grafisch uiterlijk. Dit kunstwerk is van Jentsje Popma en is aangebracht op een bedrijfsgebouw van een energiebedrijf. Deze techniek werd met name in de jaren ’60 en ’70 gebruikt. Dit kunstwerk dateert uit 1970

Kunstenaar: Jentsje Popma

Het is een voorbeeld van stadvernieuwing uit de jaren ’70 en is ontworpen door A. Bonnema. Het is een mix van wonen en werken. Het gebouw dateert uit 1975 en voegt zich naadloos in het bestaande stedelijke patroon.

Architect: Bonnema

In 1976 was de wijk Camminghaburen in aanleg en meerdere architecten werkten met elkaar in een ontwerpteam voor diverse locaties in de nieuwe wijk. Voor opdrachtgever Beter Wonen kreeg het architectenbureau Van Manen & Zwart/architect Dick Meulenbelt in Drachten de opdracht voor het ontwerpen van 133 sociale huurwoningen. De eentonige woningbouw van na de oorlog kreeg een geweldige wending in de architectuurstijl. Geen rechte rijen en gelijkvormigheid, maar veel beweging in hoog en laag. Zo ook deze woningen. De rijenbouw werd een aanschakeling van meerdere woningtypen. Daarom een te behouden stijl, zo kenmerkend voor die tijd.

In de jaren ’50 en ’60 groeiden de steden hard met grootschalige nieuwbouw wijken. Zo ook Leeuwarden. Voorbeelden zijn Heechterp en Bilgaard. Het besef drong door dat deze groeiende stedelijk bevolking behoefte had aan recreatievoorzieningen in de buurt. De Groene Ster is een gecreëerd natuurgebied met een grote diversiteit aan recreatievoorzieningen.

Dit kantoorgebouw is ontworpen door Zanstra, Gmelich, Meiling, de Clerc, Zubli in 1969. Het is een kantoorgebouw en het had destijds een belangrijke functie. Van hieruit werden de ruilverkavelingen in Friesland gecoördineerd. Inmiddels heeft het gebouw een andere bestemming gekregen. Het gebouw is een gemeentelijk monument.

Architect: Zanstra, Gmelich, Meiling, de Clerc, Zubli

Voormalige daklozenopvang, smaakvol herbestemd tot studentenhuisvesting, aan betonnen uitstraling zijn kleurvlakken toegevoegd

Tot ver in de jaren ’60 werden nieuwe wijken gebouwd volgens het principe van het nieuwe bouwen. Rechte blokken van veel hoogbouw in een groene omgeving. De woningen waren licht met grote ramen en platte daken. Overwegend sociale woningbouw. De wijk Aldlân zorgde in de jaren ’70 voor een kentering. Overwegend laagbouw, eengezinswoningen, waaronder koopwoningen en een gedifferentieerde bouw met architect A. Bonnema als stedenbouwkundige en architect van enkele delen van deze wijk.

Architect: A. Bonnema