Een toelichting over mijn inzending voor toevoeging van gebouwen aan de lijst.

Dit jaar ben ik vijftig jaar bezig als architect in Friesland en in de rest van Nederland. Sinds mei 1974 heb ik een groot aantal gebouwen mogen ontwerpen, die vervolgens gebouwd zijn en helaas zijn ook al een paar weer gesloopt en de gebruiksfunctie gewijzigd. Uitbreidingen en verbouw heeft ook bij een paar gebouwen plaatsgevonden. De categorie van gebouwen is van particuliere woningbouw, seriematige woningbouw voor huur en koop, winkels, kantoren, scholen, sportaccommodaties als drafbanen, sporthallen en zwembaden. Stedenbouwkundige plannen en restauratie behoren ook tot mijn activiteiten.

Zo is ook de uitbreiding en restauratie van het provinciehuis in Leeuwarden van begin jaren tachtig gesloopt. Ook staan op de nominatie voor sloop het zwembad de Welle te Drachten, het mbo college Friese Poort (Firda) te Drachten en het (voormalig en nu leegstaande) gemeentehuis te Ijlst. Op zich jammer, maar misschien noodzakelijk? 

Daarom is het belangrijk dat er nu aan iedereen wordt gevraagd tips te geven voor het behoud van Friese gebouwen om op de lijst te zetten van jong erfgoed. Mijn projecten worden niet voorgedragen voor eigen eer en glorie, maar om eventueel een bijdrage te leveren aan een mogelijk behoud.

Het MBO college Friese Poort (Firda) is door het architectenbureau WAA/architect Dick Meulenbelt meerdere keren verbouwd en uitgebreid. De meest ingrijpende verbouw en uitbreiding vond plaats in 1993. Recent is in publicaties weergegeven dat er plannen zijn voor sloop en nieuwbouw. Het zou jammer zijn dat de bijzondere stijl van de oorspronkelijke bouw, zo kenmerkend voor die tijd zou verdwijnen. Het verdient een kans om te blijven en net zo waardevol voor Drachten te worden als de "oude HBS" aan de Torenstraat.

Wijk van Bonnema, veel mensen vinden het niet mooi, maar het is karakteristieke speelse architectuur voor eind jaren '80

gezien de gaafheid vermoedelijk  bezit van een woningbouwcorporatie

Na de verwoestende brand in 1990 toen de Wibra verloren ging is in 1991 gedurfde nieuwbouw gepleegd. Het ontwerp wijkt qua vorm, materiaalgebruik en kleur sterk af van de omringende panden. De breedte en hoogte passen hier wel goed, waardoor het toch goed past binnen deze historische winkelstraat.

De wandelpromenade is van 1994 en is gerealiseerd om een hoogwaardig verblijfsgbied te creëren, omdat de haven steeds meer een recreatieve functie kreeg. Het is ontworpen door architectenbureau Brakel, Buma, Klous. Het heeft zowel een zakelijke als een recreatieve functie. Inmiddels heeft het havenbedrijf Harlingen plannen om dit verder te ontwikkelen.

Architect: Brakel, Buma, Klous cs.

Vanaf de jaren ’60 is de vraag naar recreatie (zowel dag als verblijfsrecreatie) enorm toegenomen. Dit heeft geleid tot de ontwikkeling van recreatiewoningen aan het water, met name in het Merengebied. De Brekkense Wiel is een bijzonder project dat nu een mengvorm is van recreatiewoningen en permanent bewoonde woningen. Architect: niet bekend

De smaken over dit gebouw verschillen maar niemand kan ontkennen dat het een markant gebouw is. Gelegen aan de Harlingerstraatweg is het een gebouw wat iedereen gezien heeft die stad via deze zijde in en uit willen. Het gebouw uit 1999, Ontworpen door Gunnar Daan, is geïnspireerd op Friese stolpboerderij

Het is een voorbeeld van stadvernieuwing uit de jaren ’70 en is ontworpen door A. Bonnema. Het is een mix van wonen en werken. Het gebouw dateert uit 1975 en voegt zich naadloos in het bestaande stedelijke patroon.

Architect: Bonnema

Dit kantoorgebouw is ontworpen door Zanstra, Gmelich, Meiling, de Clerc, Zubli in 1969. Het is een kantoorgebouw en het had destijds een belangrijke functie. Van hieruit werden de ruilverkavelingen in Friesland gecoördineerd. Inmiddels heeft het gebouw een andere bestemming gekregen. Het gebouw is een gemeentelijk monument.

Architect: Zanstra, Gmelich, Meiling, de Clerc, Zubli

Het gebouw ontworpen door A. Bonnema is het resultaat van de spreiding van Rijksdiensten. In eerste instantie was het een kantoor van de Postcheque- en Girodienst (1971). Later werd het overgenomen door de ING. Inmiddels is dit gebouw verkocht. Banken hebben als gevolg van de digitalisering van het bankverkeer steeds minder personeel nodig en hebben ze minder kantoorruimte nodig.

Architect: Bonnema