De smaken over dit gebouw verschillen maar niemand kan ontkennen dat het een markant gebouw is. Gelegen aan de Harlingerstraatweg is het een gebouw wat iedereen gezien heeft die stad via deze zijde in en uit willen. Het gebouw uit 1999, Ontworpen door Gunnar Daan, is geïnspireerd op Friese stolpboerderij

Na de verwoestende brand in 1990 toen de Wibra verloren ging is in 1991 gedurfde nieuwbouw gepleegd. Het ontwerp wijkt qua vorm, materiaalgebruik en kleur sterk af van de omringende panden. De breedte en hoogte passen hier wel goed, waardoor het toch goed past binnen deze historische winkelstraat.

De ecokathedraal is in 1970 gestart door landschapsarchitect Louis le Roy. Het is een complex waar met niet gebruikte bouwmaterialen bijzondere vormen werden gecreëerd zonder gebruik van cement of andere hechtingsmiddelen. Hierdoor kreeg de natuur (planten en insecten) vrij toegang tot deze bouwsels. Tot op de dag van vandaag wordt er “doorgebouwd”.

De ruilverkavelingen hebben 85% van het Friese landschap op de schop genomen. Het omvatte niet alleen uit de herverdeling van land, maar ook de aanleg van wegen, elektriciteitsvoorzieningen, het verlagen van het waterpeil en de realisatie van nieuwe boerderijen. Deze boerderijen zijn kenmerkend voor de veranderingen die plaatsvonden in die periode. De boerderij werd in 1976 gerealiseerd.

Kijk hier naar het verhaal van het het ontstaan van de boerderij, verteld door de eigenaar Foppe Hemminga

Wijk van Bonnema, veel mensen vinden het niet mooi, maar het is karakteristieke speelse architectuur voor eind jaren '80

gezien de gaafheid vermoedelijk  bezit van een woningbouwcorporatie

Aldlânstate, gebouwd tussen de weilanden, maar al snel omringd door de wijk Adlân. Een prachtige en herkenbaar gebouw voor vele Friezen in een groene oase. Vele ouderen uit de provincie en stad kwamen hier van hun oude dag genieten nadat ze met pensioen waren (en hun boerderij tot achter zich lieten). Eén van de eerste en inmiddels laatste service flats, een iconisch gebouw op een unieke locatie. 

Eind jaren ’60 nam het telecommunicatieverkeer enorm toe. Om dit toenemende verkeer af te wikkelen werden torens gebouwd voor telefonie en TV. Ze moesten in verbinding staan met de andere torens in het land. Het waren hoge torens omdat er geen andere gebouwen in de weg mochten staan. Spannenburg werd in 1972 gebouwd en is met 118 meter nog steeds de hoogste toren in Fryslân.

Herman Wesselink verteld hier zijn verhaal over de TV Toren

Architect: A. Auer van de Rijksgebouwendienst.

Aan de rand van het centrum van Sneek heeft Wind architectengroep een woningen/winkels complex ontwikkeld. Het is een grootschalig complex dat zodanig is opgedeeld en gedimensioneerd dat het zich goed voegt naar zijn omgeving. Het is gerealiseerd in 1998. Architect: Wind Groep Architecten

Een toelichting over mijn inzending voor toevoeging van gebouwen aan de lijst.

Dit jaar ben ik vijftig jaar bezig als architect in Friesland en in de rest van Nederland. Sinds mei 1974 heb ik een groot aantal gebouwen mogen ontwerpen, die vervolgens gebouwd zijn en helaas zijn ook al een paar weer gesloopt en de gebruiksfunctie gewijzigd. Uitbreidingen en verbouw heeft ook bij een paar gebouwen plaatsgevonden. De categorie van gebouwen is van particuliere woningbouw, seriematige woningbouw voor huur en koop, winkels, kantoren, scholen, sportaccommodaties als drafbanen, sporthallen en zwembaden. Stedenbouwkundige plannen en restauratie behoren ook tot mijn activiteiten.

Zo is ook de uitbreiding en restauratie van het provinciehuis in Leeuwarden van begin jaren tachtig gesloopt. Ook staan op de nominatie voor sloop het zwembad de Welle te Drachten, het mbo college Friese Poort (Firda) te Drachten en het (voormalig en nu leegstaande) gemeentehuis te Ijlst. Op zich jammer, maar misschien noodzakelijk? 

Daarom is het belangrijk dat er nu aan iedereen wordt gevraagd tips te geven voor het behoud van Friese gebouwen om op de lijst te zetten van jong erfgoed. Mijn projecten worden niet voorgedragen voor eigen eer en glorie, maar om een eventueel een bijdrage te leveren aan een mogelijk behoud.

Staartbrug waarbij het scharnierpunt niet onder het wegdek zit, maar op pylonen die aan één kant van de brug staan. Bij opening wordt het wegdek opgetild en in een verticale positie gezet. De brug staat hoog op  diverse internationale lijstjes als een van de meest bijzondere bruggen. De brug is gebouwd in 2000 en ontworpen door H.C. Kooijman van A90 Architecten.