Productielocatie van kartonnen verpakkingen gebouwd in 1982. Een fabrieksgebouw waar destijds aandacht aan is besteed.

Architect P.A. Timans ontwierp dit bedrijfscomplex dat in 1992 is gerealiseerd. Het contrast tussen kantoor en fabriekshal is verzacht door de ontwerp elementen van het kantoor terug te laten komen in de fabriekshal.

Architect: P.A. Timans

De Antillenflat is gebouwd in 1969 naar een ontwerp van Van de Broek en Bakema. Dit gemeentelijk monument is bijzonder omdat de woningen zijn gebouwd als maisonnettes, een split level woning met twee verdiepingen. Inmiddels is het complex gerenoveerd nadat de galerij deels was ingestort. Het heeft nu een transparante glazen entree gekregen.

Architect: Van de Broek en Bakema

Een toelichting over mijn inzending voor toevoeging van gebouwen aan de lijst.

Dit jaar ben ik vijftig jaar bezig als architect in Friesland en in de rest van Nederland. Sinds mei 1974 heb ik een groot aantal gebouwen mogen ontwerpen, die vervolgens gebouwd zijn en helaas zijn ook al een paar weer gesloopt en de gebruiksfunctie gewijzigd. Uitbreidingen en verbouw heeft ook bij een paar gebouwen plaatsgevonden. De categorie van gebouwen is van particuliere woningbouw, seriematige woningbouw voor huur en koop, winkels, kantoren, scholen, sportaccommodaties als drafbanen, sporthallen en zwembaden. Stedenbouwkundige plannen en restauratie behoren ook tot mijn activiteiten.

Zo is ook de uitbreiding en restauratie van het provinciehuis in Leeuwarden van begin jaren tachtig gesloopt. Ook staan op de nominatie voor sloop het zwembad de Welle te Drachten, het mbo college Friese Poort (Firda) te Drachten en het (voormalig en nu leegstaande) gemeentehuis te Ijlst. Op zich jammer, maar misschien noodzakelijk? 

Daarom is het belangrijk dat er nu aan iedereen wordt gevraagd tips te geven voor het behoud van Friese gebouwen om op de lijst te zetten van jong erfgoed. Mijn projecten worden niet voorgedragen voor eigen eer en glorie, maar om eventueel een bijdrage te leveren aan een mogelijk behoud.

Aan de rand van het centrum van Sneek heeft Wind architectengroep een woningen/winkels complex ontwikkeld. Het is een grootschalig complex dat zodanig is opgedeeld en gedimensioneerd dat het zich goed voegt naar zijn omgeving. Het is gerealiseerd in 1998. Architect: Wind Groep Architecten

Sgrafitto is een techniek waarbij in verschillende gekleurde pleisterlagen wordt gekrast. Het totaal krijgt hiermee een grafisch uiterlijk. Dit kunstwerk is van Jentsje Popma en is aangebracht op een bedrijfsgebouw van een energiebedrijf. Deze techniek werd met name in de jaren ’60 en ’70 gebruikt. Dit kunstwerk dateert uit 1970

Kunstenaar: Jentsje Popma

Het ontwerp van dit industriegebouw is van architectenbureau Sijtsma Feekes en is gebouwd in 1996. Het is een zorgvuldig gecomponeerd bedrijfsgebouw waarbij de verschillende functies zich als één samenhangend gebouw laten zien. Dit wordt versterkt door het kleurgebruik.Beurtvaart 4

Het gebouw van Tresoar aan de Boterhoek 1 te Leeuwarden is een ontwerp van de architect Piet H. Tauber uit 1966. Het staat tussen het open plein van het Oldehoofster Kerkhof en het park De Prinsentuin. Op een later moment is een nieuwe entree gebouwd aan de voorkant, ontworpen door BRT Architecten en is het gebouw verbonden met Boterhoek 3 via een transparante loopbrug.

De ecokathedraal is in 1970 gestart door landschapsarchitect Louis le Roy. Het is een complex waar met niet gebruikte bouwmaterialen bijzondere vormen werden gecreëerd zonder gebruik van cement of andere hechtingsmiddelen. Hierdoor kreeg de natuur (planten en insecten) vrij toegang tot deze bouwsels. Tot op de dag van vandaag wordt er “doorgebouwd”.

In 1969 zijn de spuizluizen geplaatst toem de Lauwerszee werd afgesloten en het Lauwersmeer ontstond. Het sluizencomplex had tot 2007 de naam Lauwerssluizen; vanaf 2007 werd de naam gewijzigd in de J.R. Cleveringsluizen. De spuisluizen bestaan uit drie bouwwerken met ieder vier spuikanalen. Het sluizencomplex staat symbool voor een van de belangrijkste landschappelijke ingrepen in de naoorlogse periode en verdienen om die reden een monumentenstatus.